наі́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наі́ўнік | наі́ўнікі | |
| наі́ўніка | наі́ўнікаў | |
| наі́ўніку | наі́ўнікам | |
| наі́ўніка | наі́ўнікаў | |
| наі́ўнікам | наі́ўнікамі | |
| наі́ўніку | наі́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)