ная́ліць

‘наяліць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ная́лю ная́лім
2-я ас. ная́ліш ная́ліце
3-я ас. ная́ліць ная́ляць
Прошлы час
м. ная́ліў ная́лілі
ж. ная́ліла
н. ная́ліла
Загадны лад
2-я ас. ная́ль ная́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час ная́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)