наюда́шыць
‘напаклёпнічаць на каго-небудзь (наюдашыць на яго)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наюда́шу | наюда́шым | |
| наюда́шыш | наюда́шыце | |
| наюда́шыць | наюда́шаць | |
| Прошлы час | ||
| наюда́шыў | наюда́шылі | |
| наюда́шыла | ||
| наюда́шыла | ||
| Загадны лад | ||
| наюда́ш | наюда́шце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наюда́шыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)