нашэ́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нашэ́нніца | нашэ́нніцы | |
| нашэ́нніцы | нашэ́нніц | |
| нашэ́нніцы | нашэ́нніцам | |
| нашэ́нніцу | нашэ́нніц | |
| нашэ́нніцай нашэ́нніцаю |
нашэ́нніцамі | |
| нашэ́нніцы | нашэ́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)