на́шчыць
‘рабіць што-небудзь так, як нашча (думку нашчыш золкімі ўспамінамі)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
на́шчу | на́шчым | |
на́шчыш | на́шчыце | |
на́шчыць | на́шчаць | |
Прошлы час | ||
на́шчыў | на́шчылі | |
на́шчыла | ||
на́шчыла | ||
Загадны лад | ||
на́шчы | на́шчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
на́шчачы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)