на́шчыць

‘рабіць што-небудзь так, як нашча (думку нашчыш золкімі ўспамінамі)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. на́шчу на́шчым
2-я ас. на́шчыш на́шчыце
3-я ас. на́шчыць на́шчаць
Прошлы час
м. на́шчыў на́шчылі
ж. на́шчыла
н. на́шчыла
Загадны лад
2-я ас. на́шчы на́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час на́шчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)