нашле́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нашле́мнік | нашле́мнікі | |
| нашле́мніка | нашле́мнікаў | |
| нашле́мніку | нашле́мнікам | |
| нашле́мнік | нашле́мнікі | |
| нашле́мнікам | нашле́мнікамі | |
| нашле́мніку | нашле́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)