нашкума́ціць
‘пашкуматаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нашкума́чу | нашкума́цім | |
| нашкума́ціш | нашкума́ціце | |
| нашкума́ціць | нашкума́цяць | |
| Прошлы час | ||
| нашкума́ціў | нашкума́цілі | |
| нашкума́ціла | ||
| нашкума́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| нашкума́ць | нашкума́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нашкума́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)