начу́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начу́ю начу́ем
2-я ас. начу́еш начу́еце
3-я ас. начу́е начу́юць
Прошлы час
м. начу́ў начу́лі
ж. начу́ла
н. начу́ла
Загадны лад
2-я ас. начу́й начу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начу́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)