начу́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
начублю́ | начу́бім | |
начу́біш | начу́біце | |
начу́біць | начу́бяць | |
Прошлы час | ||
начубі́ў | начубі́лі | |
начубі́ла | ||
начубі́ла | ||
Загадны лад | ||
начубі́ | начубі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
начубі́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)