начуба́сіць

‘падраць каго-небудзь за чуб’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начуба́шу начуба́сім
2-я ас. начуба́сіш начуба́сіце
3-я ас. начуба́сіць начуба́сяць
Прошлы час
м. начуба́сіў начуба́сілі
ж. начуба́сіла
н. начуба́сіла
Загадны лад
2-я ас. начуба́сь начуба́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час начуба́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)