начле́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
начле́жнік | начле́жнікі | |
начле́жніка | начле́жнікаў | |
начле́жніку | начле́жнікам | |
начле́жніка | начле́жнікаў | |
начле́жнікам | начле́жнікамі | |
начле́жніку | начле́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)