начасве́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
начасве́тка | начасве́ткі | |
начасве́ткі | начасве́так | |
начасве́тцы | начасве́ткам | |
начасве́тку | начасве́так | |
начасве́ткай начасве́ткаю |
начасве́ткамі | |
начасве́тцы | начасве́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)