начасве́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. начасве́тка начасве́ткі
Р. начасве́ткі начасве́так
Д. начасве́тцы начасве́ткам
В. начасве́тку начасве́так
Т. начасве́ткай
начасве́ткаю
начасве́ткамі
М. начасве́тцы начасве́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)