начасве́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| начасве́тка | начасве́ткі | |
| начасве́ткі | начасве́так | |
| начасве́тцы | начасве́ткам | |
| начасве́тку | начасве́так | |
| начасве́ткай начасве́ткаю |
начасве́ткамі | |
| начасве́тцы | начасве́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)