наця́ўкаць
‘нагаўкаць, набрахаць (на каго-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наця́ўкаю | наця́ўкаем | |
| наця́ўкаеш | наця́ўкаеце | |
| наця́ўкае | наця́ўкаюць | |
| Прошлы час | ||
| наця́ўкаў | наця́ўкалі | |
| наця́ўкала | ||
| наця́ўкала | ||
| Загадны лад | ||
| наця́ўкай | наця́ўкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наця́ўкаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)