нацю́каць
‘нарубіць, насячы чаго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нацю́каю | нацю́каем | |
| нацю́каеш | нацю́каеце | |
| нацю́кае | нацю́каюць | |
| Прошлы час | ||
| нацю́каў | нацю́калі | |
| нацю́кала | ||
| нацю́кала | ||
| Загадны лад | ||
| нацю́кай | нацю́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нацю́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)