нацыятво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нацыятво́рчы нацыятво́рчая нацыятво́рчае нацыятво́рчыя
Р. нацыятво́рчага нацыятво́рчай
нацыятво́рчае		 нацыятво́рчага нацыятво́рчых
Д. нацыятво́рчаму нацыятво́рчай нацыятво́рчаму нацыятво́рчым
В. нацыятво́рчы (неадуш.)
нацыятво́рчага (адуш.)		 нацыятво́рчую нацыятво́рчае нацыятво́рчыя (неадуш.)
нацыятво́рчых (адуш.)
Т. нацыятво́рчым нацыятво́рчай
нацыятво́рчаю		 нацыятво́рчым нацыятво́рчымі
М. нацыятво́рчым нацыятво́рчай нацыятво́рчым нацыятво́рчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)