нацу́паць
‘намацаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нацу́паю | нацу́паем | |
| нацу́паеш | нацу́паеце | |
| нацу́пае | нацу́паюць | |
| Прошлы час | ||
| нацу́паў | нацу́палі | |
| нацу́пала | ||
| нацу́пала | ||
| Загадны лад | ||
| нацу́пай | нацу́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нацу́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)