нацу́кнуць
‘нацкаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нацу́кну | нацу́кнем | |
| нацу́кнеш | нацу́кнеце | |
| нацу́кне | нацу́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| нацу́кнуў | нацу́кнулі | |
| нацу́кнула | ||
| нацу́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| нацу́кні | нацу́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нацу́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)