нацу́каць
‘нацкаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нацу́каю | нацу́каем | |
| нацу́каеш | нацу́каеце | |
| нацу́кае | нацу́каюць | |
| Прошлы час | ||
| нацу́каў | нацу́калі | |
| нацу́кала | ||
| нацу́кала | ||
| Загадны лад | ||
| нацу́кай | нацу́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нацу́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)