нацу́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацу́блю нацу́бім
2-я ас. нацу́біш нацу́біце
3-я ас. нацу́біць нацу́бяць
Прошлы час
м. нацу́біў нацу́білі
ж. нацу́біла
н. нацу́біла
Загадны лад
2-я ас. нацу́б нацу́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацу́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)