нацпрынале́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
нацпрынале́жнасць | нацпрынале́жнасці | |
нацпрынале́жнасці | нацпрынале́жнасцяў нацпрынале́жнасцей |
|
нацпрынале́жнасці | нацпрынале́жнасцям | |
нацпрынале́жнасць | нацпрынале́жнасці | |
нацпрынале́жнасцю | нацпрынале́жнасцямі | |
нацпрынале́жнасці | нацпрынале́жнасцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)