нацме́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нацме́н | нацме́ны | |
| нацме́на | нацме́наў | |
| нацме́ну | нацме́нам | |
| нацме́на | нацме́наў | |
| нацме́нам | нацме́намі | |
| нацме́не | нацме́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)