наца́паць

‘схапіць, намацаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наца́паю наца́паем
2-я ас. наца́паеш наца́паеце
3-я ас. наца́пае наца́паюць
Прошлы час
м. наца́паў наца́палі
ж. наца́пала
н. наца́пала
Загадны лад
2-я ас. наца́пай наца́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наца́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)