наца́паць
‘схапіць, намацаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
наца́паю | наца́паем | |
наца́паеш | наца́паеце | |
наца́пае | наца́паюць | |
Прошлы час | ||
наца́паў | наца́палі | |
наца́пала | ||
наца́пала | ||
Загадны лад | ||
наца́пай | наца́пайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
наца́паўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)