нахімі́чыць

‘нахімічыць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахімі́чу нахімі́чым
2-я ас. нахімі́чыш нахімі́чыце
3-я ас. нахімі́чыць нахімі́чаць
Прошлы час
м. нахімі́чыў нахімі́чылі
ж. нахімі́чыла
н. нахімі́чыла
Загадны лад
2-я ас. нахімі́ч нахімі́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час нахімі́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)