нахімі́чыць
‘нахімічыць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
нахімі́чу | нахімі́чым | |
нахімі́чыш | нахімі́чыце | |
нахімі́чыць | нахімі́чаць | |
Прошлы час | ||
нахімі́чыў | нахімі́чылі | |
нахімі́чыла | ||
нахімі́чыла | ||
Загадны лад | ||
нахімі́ч | нахімі́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
нахімі́чыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)