нахімі́чыць
‘нахімічыць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нахімі́чу | нахімі́чым | |
| нахімі́чыш | нахімі́чыце | |
| нахімі́чыць | нахімі́чаць | |
| Прошлы час | ||
| нахімі́чыў | нахімі́чылі | |
| нахімі́чыла | ||
| нахімі́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| нахімі́ч | нахімі́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нахімі́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)