нахурава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахуру́ю нахуру́ем
2-я ас. нахуру́еш нахуру́еце
3-я ас. нахуру́е нахуру́юць
Прошлы час
м. нахурава́ў нахурава́лі
ж. нахурава́ла
н. нахурава́ла
Загадны лад
2-я ас. нахуру́й нахуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нахурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)