нахра́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нахра́пнік | нахра́пнікі | |
| нахра́пніка | нахра́пнікаў | |
| нахра́пніку | нахра́пнікам | |
| нахра́пніка | нахра́пнікаў | |
| нахра́пнікам | нахра́пнікамі | |
| нахра́пніку | нахра́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)