нахлыста́ць

‘набіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахлышчу́ нахлы́шчам
2-я ас. нахлы́шчаш нахлы́шчаце
3-я ас. нахлы́шча нахлы́шчуць
Прошлы час
м. нахлыста́ў нахлыста́лі
ж. нахлыста́ла
н. нахлыста́ла
Загадны лад
2-я ас. нахлышчы́ нахлышчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нахлыста́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)