наха́бніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| наха́бніца | наха́бніцы | |
| наха́бніцы | наха́бніц | |
| наха́бніцы | наха́бніцам | |
| наха́бніцу | наха́бніц | |
| наха́бніцай наха́бніцаю |
наха́бніцамі | |
| наха́бніцы | наха́бніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)