наха́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
наха́бнік | наха́бнікі | |
наха́бніка | наха́бнікаў | |
наха́бніку | наха́бнікам | |
наха́бніка | наха́бнікаў | |
наха́бнікам | наха́бнікамі | |
наха́бніку | наха́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)