наха́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наха́бнік | наха́бнікі | |
| наха́бніка | наха́бнікаў | |
| наха́бніку | наха́бнікам | |
| наха́бніка | наха́бнікаў | |
| наха́бнікам | наха́бнікамі | |
| наха́бніку | наха́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)