наха́ба
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| наха́ба | наха́бы | |
| наха́бы | наха́б | |
| наха́бу | наха́бам | |
| наха́бу | наха́б | |
| наха́бам | наха́бамі | |
| наха́бе | наха́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)