натхні́цельніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| натхні́цельніца | натхні́цельніцы | |
| натхні́цельніцы | натхні́цельніц | |
| натхні́цельніцы | натхні́цельніцам | |
| натхні́цельніцу | натхні́цельніц | |
| натхні́цельніцай натхні́цельніцаю |
натхні́цельніцамі | |
| натхні́цельніцы | натхні́цельніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)