натрубі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натрублю́ натру́бім
2-я ас. натру́біш натру́біце
3-я ас. натру́біць натру́бяць
Прошлы час
м. натрубі́ў натрубі́лі
ж. натрубі́ла
н. натрубі́ла
Загадны лад
2-я ас. натрубі́ натрубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час натрубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)