натра́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
натра́ўшчык | натра́ўшчыкі | |
натра́ўшчыка | натра́ўшчыкаў | |
натра́ўшчыку | натра́ўшчыкам | |
натра́ўшчыка | натра́ўшчыкаў | |
натра́ўшчыкам | натра́ўшчыкамі | |
натра́ўшчыку | натра́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)