нато́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нато́ўчаны | нато́ўчаная | нато́ўчанае | нато́ўчаныя | |
нато́ўчанага | нато́ўчанай нато́ўчанае |
нато́ўчанага | нато́ўчаных | |
нато́ўчанаму | нато́ўчанай | нато́ўчанаму | нато́ўчаным | |
нато́ўчаны ( нато́ўчанага ( |
нато́ўчаную | нато́ўчанае | нато́ўчаныя ( нато́ўчаных ( |
|
нато́ўчаным | нато́ўчанай нато́ўчанаю |
нато́ўчаным | нато́ўчанымі | |
нато́ўчаным | нато́ўчанай | нато́ўчаным | нато́ўчаных |
Кароткая форма: нато́ўчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)