насты́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. насты́рнік насты́рнікі
Р. насты́рніка насты́рнікаў
Д. насты́рніку насты́рнікам
В. насты́рніка насты́рнікаў
Т. насты́рнікам насты́рнікамі
М. насты́рніку насты́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)