настрэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настрэ́нчу настрэ́нчым
2-я ас. настрэ́нчыш настрэ́нчыце
3-я ас. настрэ́нчыць настрэ́нчаць
Прошлы час
м. настрэ́нчыў настрэ́нчылі
ж. настрэ́нчыла
н. настрэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. настрэ́нчы настрэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час настрэ́нчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)