насла́ць

‘ад насцілаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насцялю́ насце́лем
2-я ас. насце́леш насце́ліце
3-я ас. насце́ле насце́ляць
Прошлы час
м. насла́ў насла́лі
ж. насла́ла
н. насла́ла
Загадны лад
2-я ас. насцялі́ насцялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час насла́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)