наску́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наску́рнік наску́рнікі
Р. наску́рніка наску́рнікаў
Д. наску́рніку наску́рнікам
В. наску́рніка наску́рнікаў
Т. наску́рнікам наску́рнікамі
М. наску́рніку наску́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)