народапра́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. народапра́ўчы народапра́ўчая народапра́ўчае народапра́ўчыя
Р. народапра́ўчага народапра́ўчай
народапра́ўчае		 народапра́ўчага народапра́ўчых
Д. народапра́ўчаму народапра́ўчай народапра́ўчаму народапра́ўчым
В. народапра́ўчы (неадуш.)
народапра́ўчага (адуш.)		 народапра́ўчую народапра́ўчае народапра́ўчыя (неадуш.)
народапра́ўчых (адуш.)
Т. народапра́ўчым народапра́ўчай
народапра́ўчаю		 народапра́ўчым народапра́ўчымі
М. народапра́ўчым народапра́ўчай народапра́ўчым народапра́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)