нарматы́ўна-даве́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарматы́ўна-даве́дачны нарматы́ўна-даве́дачная нарматы́ўна-даве́дачнае нарматы́ўна-даве́дачныя
Р. нарматы́ўна-даве́дачнага нарматы́ўна-даве́дачнай
нарматы́ўна-даве́дачнае		 нарматы́ўна-даве́дачнага нарматы́ўна-даве́дачных
Д. нарматы́ўна-даве́дачнаму нарматы́ўна-даве́дачнай нарматы́ўна-даве́дачнаму нарматы́ўна-даве́дачным
В. нарматы́ўна-даве́дачны (неадуш.)
нарматы́ўна-даве́дачнага (адуш.)		 нарматы́ўна-даве́дачную нарматы́ўна-даве́дачнае нарматы́ўна-даве́дачныя (неадуш.)
нарматы́ўна-даве́дачных (адуш.)
Т. нарматы́ўна-даве́дачным нарматы́ўна-даве́дачнай
нарматы́ўна-даве́дачнаю		 нарматы́ўна-даве́дачным нарматы́ўна-даве́дачнымі
М. нарматы́ўна-даве́дачным нарматы́ўна-даве́дачнай нарматы́ўна-даве́дачным нарматы́ўна-даве́дачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)