нарма́ндка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нарма́ндка | нарма́ндкі | |
| нарма́ндкі | нарма́ндак | |
| нарма́ндцы | нарма́ндкам | |
| нарма́ндку | нарма́ндак | |
| нарма́ндкай нарма́ндкаю |
нарма́ндкамі | |
| нарма́ндцы | нарма́ндках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)