нарма́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
нарма́н | нарма́ны | |
нарма́на | нарма́наў | |
нарма́ну | нарма́нам | |
нарма́на | нарма́наў | |
нарма́нам | нарма́намі | |
нарма́не | нарма́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)