нармаліза́тар
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
нармаліза́тар | нармаліза́тары | |
нармаліза́тара | нармаліза́тараў | |
нармаліза́тару | нармаліза́тарам | |
нармаліза́тар | нармаліза́тары | |
нармаліза́тарам | нармаліза́тарамі | |
нармаліза́тары | нармаліза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)