наркакур’е́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
наркакур’е́р | наркакур’е́ры | |
наркакур’е́ра | наркакур’е́раў | |
наркакур’е́ру | наркакур’е́рам | |
наркакур’е́ра | наркакур’е́раў | |
наркакур’е́рам | наркакур’е́рамі | |
наркакур’е́ру | наркакур’е́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)