нарачо́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. нарачо́ны нарачо́ныя
Р. нарачо́нага нарачо́ных
Д. нарачо́наму нарачо́ным
В. нарачо́нага нарачо́ных
Т. нарачо́ным нарачо́нымі
М. нарачо́ным нарачо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)