нараспачына́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нараспачына́ю нараспачына́ем
2-я ас. нараспачына́еш нараспачына́еце
3-я ас. нараспачына́е нараспачына́юць
Прошлы час
м. нараспачына́ў нараспачына́лі
ж. нараспачына́ла
н. нараспачына́ла
Загадны лад
2-я ас. нараспачына́й нараспачына́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нараспачына́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)