нара́зіць
‘надакучыць, прычыніць прыкрасць каму-небудзь; падвесці каго-небудзь пад што-небудзь (наразіць каго-небудзь на рызыку)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нара́жу | нара́зім | |
| нара́зіш | нара́зіце | |
| нара́зіць | нара́зяць | |
| Прошлы час | ||
| нара́зіў | нара́зілі | |
| нара́зіла | ||
| нара́зіла | ||
| Загадны лад | ||
| нара́зь | нара́зьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нара́зіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)