наразмо́чваць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наразмо́чваю наразмо́чваем
2-я ас. наразмо́чваеш наразмо́чваеце
3-я ас. наразмо́чвае наразмо́чваюць
Прошлы час
м. наразмо́чваў наразмо́чвалі
ж. наразмо́чвала
н. наразмо́чвала
Загадны лад
2-я ас. наразмо́чвай наразмо́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наразмо́чваўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)