нарадалю́бец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нарадалю́бец | нарадалю́бцы | |
| нарадалю́бца | нарадалю́бцаў | |
| нарадалю́бцу | нарадалю́бцам | |
| нарадалю́бца | нарадалю́бцаў | |
| нарадалю́бцам | нарадалю́бцамі | |
| нарадалю́бцу | нарадалю́бцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)