напярэ́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напярэ́чуся напярэ́чымся
2-я ас. напярэ́чышся напярэ́чыцеся
3-я ас. напярэ́чыцца напярэ́чацца
Прошлы час
м. напярэ́чыўся напярэ́чыліся
ж. напярэ́чылася
н. напярэ́чылася
Загадны лад
2-я ас. напярэ́чся напярэ́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час напярэ́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)