напу́льгаць
‘напульгаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напу́льгаю | напу́льгаем | |
| напу́льгаеш | напу́льгаеце | |
| напу́льгае | напу́льгаюць | |
| Прошлы час | ||
| напу́льгаў | напу́льгалі | |
| напу́льгала | ||
| напу́льгала | ||
| Загадны лад | ||
| напу́льгай | напу́льгайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напу́льгаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)